گذروندم..... شب سردی است و من افسرده راه دوری است و پایی خسته تیرگی هست و چراغی مرده می کنم تنها از جاده عبور دور ماندند ز من آدمها سایه ای از سر دیوار گذشت غمی افزود مرا بر غم ها فکر تاریکی و این ویرانی بی خبر آمد تا به دل من قصه ها ساز کند پنهانینیست رنگی که بگوید با من اندکی صبر سحر نزدیک است هر دم این بانگ برآرم از دل وای این شب چه قدر تاریک است خنده ای کو که به دل انگیزم ؟ قطره ای کو که به دریا ریزم ؟ صخره ای کو که بدان آویزم ؟ مثل این است که شب نمناک است دیگران را هم غم هست به دل غم من لیک غمی غمناک است......

خدایا مرا ببخش اگر در انجام کار خیر __________میزان انسانیت یک فرد از نحوه برخورد او با کسانی که برای وی هیچ کاری نکرده اند مشخص می شودیا جار زدم یا جا زدم______"همسفر"______ در این راه طولانی که ما بی خبریم ورگز زانو نخواهم زد حتی اگر سقف آسمان کوتاهتر از قامتم باشد... چون باد می­گذرد بگذار خرده اختلافهایمان باقی بماند خواهش می­کنم مخواه که یکی شویم، مطلقا. مخواه که هرچه تو دوست داری من همان را به همان شدت دوست داشته باشم و هرچه من دوست دارم به همان گونه مورد دوست داشتن تو نیز باشد مخواه که هردو یک آواز را بپسندیم. یک ساز را ، یک کتاب را، یک طعم را، یک رنگ را ویک شیوه نگاه کردن را مخواه که انتخابمان یکی باشد، سلیقه مان یکی و رویاهایمان یکی همسفر بودن و هم هدف بودن ابدا به معنی شبیه بودن و شبیه شدن نیست. و شبیه شدن دال بر کمال نیست ؛ بلکه توقف است. عزیز من؛ دو نفر که عاشقند و عشق آنها را به وحدتی عاطفی رسانده است ، واجب نیست که هر دو صدای کبک ، درخت نارون، حجاب برفی قله علم کوه ، رنگ سرخ و بشقاب سفالی را دوست داشته باشند. اگر چنین حالتی پیشبیاید باید گفت که یا عاشق زاید است یا معشوق، و یکی کافیست. عشق از خودخواهی ها و خودپرستی ها گذشتن است اما این سخن به معنای تبدیل شدن به دیگری نیست. من از عشق زمینی حرف می­زنم که ارزش آن در حضور است نه در محو و نابود شدن یکی در دیگری. عزیز من؛ اگر زاویه دیدمان نسبت به چیزی یکی نیست، بگذار یکینباشد. بگذار در عین وحدت مستقل باشیم. بخواه که در عین یکی بودن یکی نباشیم. بخواه که همدیگر را کامل کنیم نه ناپدید. بگذار صبورانه و مهرمندانه در باب هر چیز که مورد اختلاف ماست بحث کنیم، اما نخواهیم که بحث مارا به نقطه مطلقا واحدی برساند. بحث باید ما را به ادراک متقابل برساند نه فنای متقابل. اینجا سخن از رابطه عارف با خدای عارف در میان نیست. سخن از ذره ذره واقعیتها و حقیقتهای عینی و جاری زندگی است. بیا بحث کنیم، بیا معلوماتمان را تاخت بزنیم، بیا کلنجار برویم؛ اما سرانجام نخواهیم که غلبه کنیم بیا حتی اختلافهای اساسی و اصولی زندگیمان را در بسیاری زمینه ها تاآنجا که حس می­کنیم دوگانگی، شور و حال و زندگی می­بخشد نه پژمردگی و افسردگی و مرگ ، حفظ کنیم. من و تو حق داریم در برابر هم قد علم کنیم و حق داریم بسیاری از نظرات و عقاید هم را نپذیریم، بی آنکه قصد تحقیر هم را داشته باشیم. عزیز من بیا متفاوت باشیمرگز زانو نخواهم زد حتی اگر سقف آسمان کوتاهتر از قامتم باشد...

. فهمیده‌ام که نفرت هم مثل دیگراحساسات مثل عشق ، قیمت دارد تنفر را هم نباید خرج هر کسی کرد .. . . . . تمام زندگی ام را میدهم که برگردی و همین که برگشتی بگویم: “دیگر نمی خواهمت گــ ــمــ ــشــ ــو” . . . پر گرفتم حتی پرواز را هم تجربه کردم ای کاش زودتر می رفتی . . . . . . به بعضی ها هم باید با متانت خاصی گفت : لطفا یه دهن برامون خفه شو … . . . بعضیا هم مثه این دیوارای تازه رنگشده میمونن ؛ فقط هستن ولی نمیشه بهشون تکیه کرد ، اگرم تکیه کنی سر تا پای خودتو کثیف کردی … . . . محبت هایت را شمردم ! درست بود اما این عشقت را پس بگیر ، گوشه ندارد … .اولا به نظر می رسید که زندگی بی تو یعنی هیچ … حالا که رفتی فهمیدم که فقط به نظر می رسید … . . . یه بیماریه مادرزادیه لاعلاج داریم : “هرکی رو میبینیم فکر میکنیم آدمه” . . . یه سری آدما رو نباید بالا برد باید بالا آورد . . . . . . در کودکی در کدام بازی ، راهت ندادند ، که امروز ، اینقدر دیوانه وار ، تشنه ی “بازی کردن” با آدم هایی؟! . . . گاهی چه اشتباه از کــاه ، کـــوه میسازیم بایـــد به چــارپـایـان میـــدادیم بخـــورنشان . . . گاهی هرگز نرسیدن بهتر است مثلا” هرگز نرسیدن تو بـــه مند نمیکنم برای کسی بفرستید ولی واسه بعضیا لازمه !! … هیــس ! کــــمی آرامــــتـــر تنـــــها شــــو بی صـــــدا تــــر بـــشــــکــــن آهــــســــتــــه تـــر سراغـــــش را بگـــــیـــــر مـــمــــکــن است بــــیـــدار شــــود وجــــــــدان نــــــداشتــــــه اش ! . . . به بعضیا باید گفت یه برنامه بذار دیگه نبینمت . . . . . . یاد گرفتم دستانم اینبار که یـــخ کرد دیگر دستانت را نگیرم آستین هایم از تو با ارزشتر و ماندنی ترند . . . مثل لیوانی شده ام که لبه اش پریده باشد! تشنه که شدی مراقب باش ! عجیب وحشی ام… . . . آب نریختـــــم که برگردی آب ریختـــــم تـــا پاک شود هر چه رد پای توست ، از زنـــدگیـــ ام…! . . . چـه تـجـارت نـاشـیـانه ای بـود آن هـمـه نـازی کـه مـن از تـو خـریـدم . . . .پشت سرم حرف بود… حدیث شد… می ترسم آیه شود ! سوره اش کنند به جعل ! بعد تکفیرم کنند این جماعت نا اهل . . . آدمیزاد بی غذا دو ماه دوام می آورد بی آب ، دو هفته بی هوا ، چند دقیقه بی”وجـــدان” ، خـیلی . . . متاسفانه خیلی ! . . . می گویند عشق آنست که به او نرسی و من می دانم چرا …! زیرا در روزگار من، کسی نیست که زنانه عاشق شود و مردانه بایستد… . . . نیازی نیست اطرافمون پر از آدم باشه … همون چند نفری که اطرافمون هستند ، آدم باشند کافیه ! . . . مردم عوض شدن، زمونه عوض شده، میدونی؟ این روزها، وقتی با یه نفر دست میدی، بعدش باید انگشتات رو هم بشماری و ببینی که هر ۵ تا رو پس گرفتی یا نه!امیدوارم خوشتون بیاد و لذت ببرید، با تشکر … هیچ قــــطاری از این اتــــاق نمی گذرد من اینجــــا نشسته ام و با همین سیـــــ ـگار قــــطار می آفرینم نمی شنـــوی …!؟ سرم دارد سوتــــــ ــ ـ می کشد … . . . این روزها یکـــرنگ که باشی چشمشان را می زنی..! خسته می شوند از رنگ تکـــراریت… این روزهـــا دوره رنگین کمــــان هاست..! . . . متنفرم از انسان هایی که دیوار بلندت را می بینند ولی به دنبال همان یک آجر لق میان دیوارت هستند که، تو را فرو بریزند… ! تا تو را انکار کنند…! تا از رویـــت رد شـــوند . . . چه دنیای عجیبی است همه میگویند،حرف دلت را بزن اما هر وقت حرف دلم را زدم ، دل همه را زدم !! . . . بـزرگ تـر کـه شـدم .. داسـتـانـی خـواهـم نـوشـت کـه کـلـاغ هـایـش قـصـه بـبافـنـد وبیـــا بـــاز هــم خـــودمــان را بــه نفهـمـی بـــزنــــیم ! گـاهـی بفـهـمی ، نفـهـمی .. نفـهـمـی ، اوج ِ فــــهم اسـت ! . . . معشوقه ای پیدا کرده ام به نام روزگار . . . این روزها مرا درآغوش خویش سخت به بازی گرفته است ! . . . آدم ها دروغ نمی گن اگر چیزی می گویند صرفا ” احساسشان ” درهمان لحظه ست… نباید روش حساب کرد … . . . همــه ی مـــا فقــط حســـرت بــی پــایــان یــــک اتفــــاق ســـاده ایـــم کــــه جهــــان را بـــی جهــــــت ، یــــک جــــور عجیبــــی جــــدی گرفتـــــه ایــــم … ! . . . وقــتی همه چیز خوبه میترسم … مـا به لنگیدن یکــــ جایِ کار عـــادت کـــرده ایـــم . . . . . . آدما مترسک سر جالیز نیستن؛ که وقتی واسه کلاغای دلت تکراری شدن عوضشون کنی؛ پس یه کم در مورد آدما منصف باش؛ تا مترسک یکی دیگه نشی …! . آدم هـا را بـه هـم بـرسـانـنـد!

درد دل من و خدا!!! گفتم غیر از تو کسی رو ندارم! گفتی:نحن اقرب الیه من حبل الورید ما از رگ گردن با انسان نزدیک تریم(ق/16) گفتم ولی انگار اصلا منو فراموشکردی! گفتی:فاذکرونی اذکرکم مرا یاد کنید تا یاد شما باشم(بقره/152) گفتم تا کی باید صبر کرد؟! گفتی:وما یدریک لعل الساعه تکون قریبا تو چه میدونی شاید موعدش نزدیک باشه(احزاب/63) گفتم تو بزرگی ونزدیکیت برای من کوچیک خیلی دوره!تا اون موقعچیکار کنم؟! گفتی: واتبع ما یوحی الیک واصبر حتی یحکم الل کارایی که بهت گفتم انجام بده و صبر کن تا خدا خودش حکم کنه(یونس/109) گفتم تو خدایی و صبور!من بنده ات هستم و ظرف صبرم کوچیک...یه اشاره کنی تمومه! گفتی:عسی ان تحب شیئا وهو شرلکم شاید چیزی که تو دوست داری به صلاحت نباشه(بقره/216)ه/216) گفتم:انا عبدک الضعیف الذلیل...اصلاچطور دلت میاد؟! گفتی:ان الله بالناس لرئوف رحیم خدا نسبت به همه ی مردم،نسبت به همه...مهربونه(بقره/143) گفتم دلم گرفته! گفتی:بفضل الله وبرحمته فبذلک فلیفرحوا باید به فضل و رحمت خدا شاد باشند(یونس/58) گفتم اصلا بی خیال!توکلت علی الله... گفتی:ان الله یحب المتوکلین خدا اونایی رو که توکل میکنن دوست داره(آل عمران/159) گفتم خیلی چاکریم! ولی اینبار انگار گفتی:حواست رو خوب جمع کن!یادت باشه که: ومن الناس من یعبد الله علی حرف فان اصابه خیر اطمأن به و ان اصابته فتنة انقلب علی وجهه خسر الدنیاوالآخره بعضی از مردم خدارو فقط به زبونعبادت میکنن.اگه خیری بهشون برسه، امن و آرامش پیدا میکنن و اگر بلایی سرشون بیاد تا امتحان شن، روگردون میشن...خودشون تو دنیا وآخرت ضرر میکنن(حج/11) گفتم چقدر احساس تنهایی میکنم! گفتی:فانی قریب من که نزدیکم(بقره/186) گفتم تو همیشه نزدیکی من دورم،کاش میشد بهت نزدیک شم! گفتی:واذکر ربک فی نفسک تضرعا وخیفة ودون الجهر من القول بالغدو والأصال هر صبح وعصر پروردگارت رو پیش خودت،با خوف و تضرع،وبا صدای آهسته یاد کن(اعراف/205) گفتم این هم توفیق میخواهد! گفتی:الا تحبون ان یغفر الله لکم دوست ندارید خدا ببخشدتون؟!(نور/22)نور/22) گفتم معلومه که منو دوست داری! گفتی:واستغفروا ربکم تم توبواالیه پس از خدا بخواید ببخشدتون وبعد توبه کنید(هود/90) گفتم با اینهمه گناه...آخه چیکار میتونم بکنم! گفتی:الم یعلموا ان الله هو یقبل التوبة عن عباده مگه نمیدونید خداست توبه رو از بنده هاش قبول میکنه؟!(توبه/104) گفتم دیگه روی توبه ندارم! گفتی:الله العزیز العلیم غافر الذنب وقابل التوب (ولی)خدا عزیزه و دانا،او آمرزنده ی گناه است و پذیرنده ی(توبه2-3) گفتم با اینهمه گناه من برای کدوم گناهم توبه کنم؟! گفتی:ان الله یغفر الذنوب جمیعا خدا همه گناه هارو میبخشه(زمرد/53) گفتم یعنی باز بیام ،بازم منو میبخشی؟ گفتی:ومن یغفر الذنوب الا الله به جز خدا کیه که گناهان رو ببخشه؟!(آل عمران/135) گفتم نمیدونم چرا همیشه درمقابل این کلامت کم میارم! آتیشم میزنه،ذوبم میکنه،عاشق میشم!توبه میکنم یا غافر الذنب،اغفر ذنوبی جمیعا! گفتی:ان الله یحب التوابین ویحب المتطهرین خدا هم توبه کننده ها و هم اونایی که پاک هستند رو دوست داره(بقره/222) ناخواسته گفتم:الهی و ربی من لی غیرک! گفتی:الیس الله بکاف عبده خدا برای بنده اش کافی نیست؟!(زمرد/36) گفتم در برابر اینهمه مهربونیت چیکار میتونم بکنم؟! گفتی:یا ایها الذین امنوا اذکروا اللهذکرا کثیرا وسبحوه بکرة و اصیلا هوالذی یصلی علیکم وملائکته لیخرجکم من الظلمات الی النور وکان بالمومنین رحیما ای مومنین!خدا رو زیاد یاد کنید وصبح و شب تسبیحش کنید. او کسیست که خودش وفرشته هایش بر شما درود ورحمت میفرستند،تا شمارا از تاریکی ها به سوی روشنایی بیرون بیاورند خدا نسبت به مومنین مهربان است(احزاب/42-43)