'سید صولت مرتضوی' دبیر ستاد انتخابات كشور سه شنبه شب در گفت وگو با ایرنا، اعلام كرد: در اجرای ماده ۶۰ قانون انتخابات ریاست جمهوری صلاحیت هشت تن از نامزدهای انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران مورد تایید شورای محترم نگهبان قرار گرفته است. وی گفت: این اسامی به ترتیب حروف الفبا به شرح زیر است: ۱- سعید جلیلی ۲- غلامعلی حداد عادل ۳- محسن رضایی ۴- حسن روحانی ۵- محمدرضا عارف ۶- محمد غرضی ۷- محمدباقر قالیباف ۸- علی اكبر ولایتی

خدایا مرا ببخش اگر در انجام کار خیر __________میزان انسانیت یک فرد از نحوه برخورد او با کسانی که برای وی هیچ کاری نکرده اند مشخص می شودیا جار زدم یا جا زدم______"همسفر"______ در این راه طولانی که ما بی خبریم ورگز زانو نخواهم زد حتی اگر سقف آسمان کوتاهتر از قامتم باشد... چون باد می­گذرد بگذار خرده اختلافهایمان باقی بماند خواهش می­کنم مخواه که یکی شویم، مطلقا. مخواه که هرچه تو دوست داری من همان را به همان شدت دوست داشته باشم و هرچه من دوست دارم به همان گونه مورد دوست داشتن تو نیز باشد مخواه که هردو یک آواز را بپسندیم. یک ساز را ، یک کتاب را، یک طعم را، یک رنگ را ویک شیوه نگاه کردن را مخواه که انتخابمان یکی باشد، سلیقه مان یکی و رویاهایمان یکی همسفر بودن و هم هدف بودن ابدا به معنی شبیه بودن و شبیه شدن نیست. و شبیه شدن دال بر کمال نیست ؛ بلکه توقف است. عزیز من؛ دو نفر که عاشقند و عشق آنها را به وحدتی عاطفی رسانده است ، واجب نیست که هر دو صدای کبک ، درخت نارون، حجاب برفی قله علم کوه ، رنگ سرخ و بشقاب سفالی را دوست داشته باشند. اگر چنین حالتی پیشبیاید باید گفت که یا عاشق زاید است یا معشوق، و یکی کافیست. عشق از خودخواهی ها و خودپرستی ها گذشتن است اما این سخن به معنای تبدیل شدن به دیگری نیست. من از عشق زمینی حرف می­زنم که ارزش آن در حضور است نه در محو و نابود شدن یکی در دیگری. عزیز من؛ اگر زاویه دیدمان نسبت به چیزی یکی نیست، بگذار یکینباشد. بگذار در عین وحدت مستقل باشیم. بخواه که در عین یکی بودن یکی نباشیم. بخواه که همدیگر را کامل کنیم نه ناپدید. بگذار صبورانه و مهرمندانه در باب هر چیز که مورد اختلاف ماست بحث کنیم، اما نخواهیم که بحث مارا به نقطه مطلقا واحدی برساند. بحث باید ما را به ادراک متقابل برساند نه فنای متقابل. اینجا سخن از رابطه عارف با خدای عارف در میان نیست. سخن از ذره ذره واقعیتها و حقیقتهای عینی و جاری زندگی است. بیا بحث کنیم، بیا معلوماتمان را تاخت بزنیم، بیا کلنجار برویم؛ اما سرانجام نخواهیم که غلبه کنیم بیا حتی اختلافهای اساسی و اصولی زندگیمان را در بسیاری زمینه ها تاآنجا که حس می­کنیم دوگانگی، شور و حال و زندگی می­بخشد نه پژمردگی و افسردگی و مرگ ، حفظ کنیم. من و تو حق داریم در برابر هم قد علم کنیم و حق داریم بسیاری از نظرات و عقاید هم را نپذیریم، بی آنکه قصد تحقیر هم را داشته باشیم. عزیز من بیا متفاوت باشیمرگز زانو نخواهم زد حتی اگر سقف آسمان کوتاهتر از قامتم باشد...

. فهمیده‌ام که نفرت هم مثل دیگراحساسات مثل عشق ، قیمت دارد تنفر را هم نباید خرج هر کسی کرد .. . . . . تمام زندگی ام را میدهم که برگردی و همین که برگشتی بگویم: “دیگر نمی خواهمت گــ ــمــ ــشــ ــو” . . . پر گرفتم حتی پرواز را هم تجربه کردم ای کاش زودتر می رفتی . . . . . . به بعضی ها هم باید با متانت خاصی گفت : لطفا یه دهن برامون خفه شو … . . . بعضیا هم مثه این دیوارای تازه رنگشده میمونن ؛ فقط هستن ولی نمیشه بهشون تکیه کرد ، اگرم تکیه کنی سر تا پای خودتو کثیف کردی … . . . محبت هایت را شمردم ! درست بود اما این عشقت را پس بگیر ، گوشه ندارد … .اولا به نظر می رسید که زندگی بی تو یعنی هیچ … حالا که رفتی فهمیدم که فقط به نظر می رسید … . . . یه بیماریه مادرزادیه لاعلاج داریم : “هرکی رو میبینیم فکر میکنیم آدمه” . . . یه سری آدما رو نباید بالا برد باید بالا آورد . . . . . . در کودکی در کدام بازی ، راهت ندادند ، که امروز ، اینقدر دیوانه وار ، تشنه ی “بازی کردن” با آدم هایی؟! . . . گاهی چه اشتباه از کــاه ، کـــوه میسازیم بایـــد به چــارپـایـان میـــدادیم بخـــورنشان . . . گاهی هرگز نرسیدن بهتر است مثلا” هرگز نرسیدن تو بـــه مند نمیکنم برای کسی بفرستید ولی واسه بعضیا لازمه !! … هیــس ! کــــمی آرامــــتـــر تنـــــها شــــو بی صـــــدا تــــر بـــشــــکــــن آهــــســــتــــه تـــر سراغـــــش را بگـــــیـــــر مـــمــــکــن است بــــیـــدار شــــود وجــــــــدان نــــــداشتــــــه اش ! . . . به بعضیا باید گفت یه برنامه بذار دیگه نبینمت . . . . . . یاد گرفتم دستانم اینبار که یـــخ کرد دیگر دستانت را نگیرم آستین هایم از تو با ارزشتر و ماندنی ترند . . . مثل لیوانی شده ام که لبه اش پریده باشد! تشنه که شدی مراقب باش ! عجیب وحشی ام… . . . آب نریختـــــم که برگردی آب ریختـــــم تـــا پاک شود هر چه رد پای توست ، از زنـــدگیـــ ام…! . . . چـه تـجـارت نـاشـیـانه ای بـود آن هـمـه نـازی کـه مـن از تـو خـریـدم . . . .پشت سرم حرف بود… حدیث شد… می ترسم آیه شود ! سوره اش کنند به جعل ! بعد تکفیرم کنند این جماعت نا اهل . . . آدمیزاد بی غذا دو ماه دوام می آورد بی آب ، دو هفته بی هوا ، چند دقیقه بی”وجـــدان” ، خـیلی . . . متاسفانه خیلی ! . . . می گویند عشق آنست که به او نرسی و من می دانم چرا …! زیرا در روزگار من، کسی نیست که زنانه عاشق شود و مردانه بایستد… . . . نیازی نیست اطرافمون پر از آدم باشه … همون چند نفری که اطرافمون هستند ، آدم باشند کافیه ! . . . مردم عوض شدن، زمونه عوض شده، میدونی؟ این روزها، وقتی با یه نفر دست میدی، بعدش باید انگشتات رو هم بشماری و ببینی که هر ۵ تا رو پس گرفتی یا نه!امیدوارم خوشتون بیاد و لذت ببرید، با تشکر … هیچ قــــطاری از این اتــــاق نمی گذرد من اینجــــا نشسته ام و با همین سیـــــ ـگار قــــطار می آفرینم نمی شنـــوی …!؟ سرم دارد سوتــــــ ــ ـ می کشد … . . . این روزها یکـــرنگ که باشی چشمشان را می زنی..! خسته می شوند از رنگ تکـــراریت… این روزهـــا دوره رنگین کمــــان هاست..! . . . متنفرم از انسان هایی که دیوار بلندت را می بینند ولی به دنبال همان یک آجر لق میان دیوارت هستند که، تو را فرو بریزند… ! تا تو را انکار کنند…! تا از رویـــت رد شـــوند . . . چه دنیای عجیبی است همه میگویند،حرف دلت را بزن اما هر وقت حرف دلم را زدم ، دل همه را زدم !! . . . بـزرگ تـر کـه شـدم .. داسـتـانـی خـواهـم نـوشـت کـه کـلـاغ هـایـش قـصـه بـبافـنـد وبیـــا بـــاز هــم خـــودمــان را بــه نفهـمـی بـــزنــــیم ! گـاهـی بفـهـمی ، نفـهـمی .. نفـهـمـی ، اوج ِ فــــهم اسـت ! . . . معشوقه ای پیدا کرده ام به نام روزگار . . . این روزها مرا درآغوش خویش سخت به بازی گرفته است ! . . . آدم ها دروغ نمی گن اگر چیزی می گویند صرفا ” احساسشان ” درهمان لحظه ست… نباید روش حساب کرد … . . . همــه ی مـــا فقــط حســـرت بــی پــایــان یــــک اتفــــاق ســـاده ایـــم کــــه جهــــان را بـــی جهــــــت ، یــــک جــــور عجیبــــی جــــدی گرفتـــــه ایــــم … ! . . . وقــتی همه چیز خوبه میترسم … مـا به لنگیدن یکــــ جایِ کار عـــادت کـــرده ایـــم . . . . . . آدما مترسک سر جالیز نیستن؛ که وقتی واسه کلاغای دلت تکراری شدن عوضشون کنی؛ پس یه کم در مورد آدما منصف باش؛ تا مترسک یکی دیگه نشی …! . آدم هـا را بـه هـم بـرسـانـنـد!

. پروانه پر ، گنجشک پر ، کلاغ پر… دلم واسه دیدنت همیشه پر پر پر پر پر پر! . . . فروغ چشم پر آبم تو هستی / دلیل اینکه بیتابم تو هستی اگرچه آدمی ناچیز هستم / خدا را شکر دنیایم تو هستی . . . . . . تو را به رخ تمام شقایق ها میکشم و میگویم : تا گل من هست زندگی باید کرد . . . ! . . . بیا تا من و تو جانانه باشیم / یکی شمع و یکی پروانه باشیم به پای سایه های گل نشینیم / دعا بر هم کنیم تا زنده باشیم . . . . . . بگویم و بدانی یا نگویم و میدانی ، فاصله دورت نمیکند ، در خوبترین جای جهان جا داری ، جایی که دست هیچکس به تو نمیرسد . . . . . . دوستان من مثل گندمند یعنی یه دنیا برکت و نعمت ، نبودنشان قحطی و گرسنگی و من چه خوشبختم که زردی خوشه های گندم در اطرافم موج میزند. . . . . . اگه قرار بود هرکسی بزرگترین غمش رو برداره و ببره تحویل بده با دیدن غمهای دیگران آهسته غمش رو در جیبش میگذاشت و به خونه بر می گشتدلم خوش بود که یارم با وفا بود / کمی از زندگیش از آن ما بود ولی افسوس که فکر ما غلط بود / که زنگ تفریحش احساس ما بود . . . . . . عمر من در عشق خوبان سر رسید / موی من از عشق خوبان شد سفید صد من چون از کبوتر خانگیست / ناز کردن بر من از دیوانگیست من چه دارم از تو پنهانش کنم ؟ / جان تقاضا کن که قربانت کنم . . . آشق ! از این به بعد اینگونه بنویسید ! چون همیشه سرش کلاه میرود . . .